اتیسم اختلال رشد ذهنی پیچیده ای است که معمولا در 3 سال اول زندگی کودک , ممکن است بروز نماید.

 به نظر می رسد که عامل اصلی این بیماری . اختلالی در سیستم عصبی باشد

 که باعث عدم عملکرد صحیح مغز می شود.

این اختلال در بیماران اتیستیک باعث می شود

که مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند.

کودکان و بزرگسالان اتیستیک در زمینه ارتباط

کلامی و غیرکلامی , رفتارهای اجتماعی , فعالیت های سرگرم کننده و بازی دارای مشکل می باشند.

اتیسم یکی از پنج بیماری است

 که در مجموع به آنها , « اختلالات نافذ رشد » یا به می گویند .

 در P.D.D اختصار اتیسم P.D.D بیماریهای بیشترین تعداد مبتلایان را دارا می باشد

 و تقریبا  10 کودک از میان هر 1000 کودک به آن دچار می شوند.

 این بدان معناست که در کشوری مانند ایران با جمعیت حدود 75 میلیون نفر ,

 احتمالا حدود 750 هزار بیمار اتیستیک وجود دارد و فراموش نکنید

 که این تعداد هر روز در حال افزایش می باشد.
هر شخص اتیستیک , مانند سایر افراد جامعه دارای شخصیت و خصوصیات خاص خود است .

 بعضی از این کودکان ممکن است که از نظر گفتاری , تاخیر کمی داشته باشند

 و بتوانند با کمی کمک , ارتباط کلامی مناسبی با دیگران برقرار کنند

 ولی همین کودکان ممکن است از نظر ارتباطات اجتماعی , رفتار مناسبی از خود نشان ندهند.

گاهی این کودکان برای شروع صحبت و تبادل کلامی ممکن است مشکل داشته باشند.

 افراد اتیستیک معمولا در مکالمات , یک طرفه رفتار می کنند

 یعنی فقط در رابطه با چیزی که خود علاقه دارند صحبت می کنند

 و از صحبت های طرف دوم , چیزی نمی فهمند.

در برخی از این کودکان خشونت و خود آزاری نیز مشاهده می شود.

 در افراد اتیستیک ممکن است رفتارهای زیر بروز کند :

اصرار بر یکنواختی و مقاومت در برابر تغییرات .
در بیان نیازهای خود دچار مشکل هستند

 و به جای استفاده از کلمات , از ادا و اشاره استفاده می کنند.
تکرار کلمات , خنده نابجا , گریه بی مورد , نشان دادن استرس و نگرانی بی علت .
علاقه به تنهایی
پرخاشگری
به سختی با دیگران ارتباط برقرار می کنند.
دوست ندارند کسی را بغل کنند و یا کسی آنها را بغل کند.
تماس چشمی ندارند و یا بسیار کم است .
با روش های معمولی آموزشی نمی توانند چیزی بیاموزند.
بازی های غیرعادی انجام می دهند.
از نظر احساس درد حساسیت بالاتر و پایین تری نسبت به افراد عادی دارند.
اشیا در حال چرخش را دوست دارند و سعی می کنند اشیا را به حالت چرخش درآورند.
دلبستگی غیرعادی به بعضی از اشیا پیدا می کنند.
ظاهرا از چیزی نمی ترسند.
حرکات بدنی آنها , نرم و عادی نیست .
از نظر فعالیت های فیزیکی , فعالیت زیادتر و یا کمتری نسبت به کودکان سالم دارند.
اگرچه آزمایشات شنوایی آنها سالم است

 اما در برابر نام خود و دستورات کلامی خود را بی تفاوت نشان می دهند.
برای بیشتر ما واضح است که حواس پنجگانه به ما کمک می کنند

تا بدانیم که چه چیزهایی را تجربه می کنیم :

 برای مثال حواس لامسه , بویایی و چشایی در تجربه خوردن

 یک میوه به ما کمک می کنند اما برای کودکان اتیستیک ,

مشکلات حواس پنجگانه , معمول است .

 ممکن است این کودکان از نظر یک یا چند حس در سطح غیرعادی قرار داشته باشند

 یعنی یا حساسیت بیشتری داشته باشند و یا در آن حس بسیار کند باشند.
ممکن است رایحه ای که همه آن را دوست دارند

 باعث آزار کودک آتیستیک شود

 و یا یک طعم معمولی کودک را ناراحت کرده و باعث دوری کودک از غذاهایی با چنین طعم و بویی شود.

 برخی از کودکان اتیستیک به بعضی از صداها نیز حساس هستند

 و ممکن است برخی از صداهایی که یا روزانه به صورت عادی می شنویم ,

 باعث رنجش آنها شود. متخصصین معتقدند

 که این نابهنجاری ها در کودکان اتیستیک ناشی از اختلال در مجموعه حواس آنها می باشد.

 یکی دیگر از مشخصات کودکان اتیستیک , عدم تمایل به ابراز علاقه و عاطفه به اطرافیان است .

البته این مورد نیز مانند سایر موارد می تواند استناد نیز داشته باشد.

 ولی والدین نباید به این دلیل از ابراز علاقه خود به کودک کوتاهی کنند

 و باید عواطف خود را بر کودک به طور طبیعی بروز دهند

 تا کودک به تدریج از والدین خود , ابراز احساسات را بیاموزد.

علل بروز اتیسم :

تاکنون هیچ علت مشخصی برای بیماری اتیسم کشف نشده است

ولی مشخص است که عملکرد غیرعادی مغز باعث ایجاد حالات اتیسم می شود

. اسکن های مغزی در بعضی موارد نشان داده است

که مغز کودکان اتیستیک از نظر اندازه و ساختار با مغز کودکان سالم متفاوت است .

 در حال حاضر تحقیقات فراوانی در رابطه با احتمال دخالت عوامل ژنتیکی و عوارض دارویی

 در بروز اتیسم در حال انجام است . در بعضی از خانواده ها مشاهده شده است

 که اتیسم مانند بیماری های ژنتیکی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود

 که این می تواند تئوری ژنتیکی بودن اتیسم را در بعضی موارد ثابت کند.

ولی در بسیاری از موارد نیز مشاهده شده است

که سابقه اتیسم در خانواده و یا اقوام وجود نداشته است .

در برخی از کودکان نیز مشخص شده است

 که در بدو تولد نشانه هایی از اتیسم را دارند ولی این مورد هم عمومیت ندارد.
محققین هنوز نتوانسته اند علت خاصی را به تنهایی برای ایجاد بیماری اتیسم کشف کنند

 و می توان علل زیادی را در بروز آن موثر دانست .

برخی از محققین نیز معتقدند که تحت شرایط خاصی ,

 تعدادی از ژن های ناپایدار باعث اختلال در عملکرد مغز و در نهایت بروز اتیسم می شوند.

گروهی دیگر از دانشمندان نیز بر احتمال بروز اتیسم در دوران بارداری تحقیق می کنند. آنها معتقدند

 که یک عامل ویروسی ناشناخته , اختلال متابولیسمی , و یا آلودگی به مواد شیمیایی محیطی

 در دوران بارداری می تواند عامل ایجاد این بیماری باشد.

 احتمال بروز اتیسم در کودکانی که بیماری هایی مانند

سندروم ایکس حساس , بیماری سرخجه و فنیل کتون اوری درمان نشده داشته باشند بیشتر است .

 بعضی از مواد خطرناک مانند جیوه نیز که در دوران بارداری وارد بدن مادر شوند

 می توانند احتمال بروز اتیسم را افزایش دهند.
به هر حال علت بروز اتیسم هرچه که باشد ,

باید بدانیم که این کودکان یا با بیماری اتیسم به دنیا می آیند

 و یا آمادگی ابتلا به آن را دارند. این بیماری برخلاف آنچه که تصور می شد ,

 به علت بدی تربیت و یا عدم توانایی والدین در بزرگ کردن کودک نمی باشد.

 اتیسم یک بیماری روانی نیست . کودکان اتیستیک قابل درمان هستند

 و نباید از آنها قطع امید شود و نیز بهتر است بدانید

 که هیچ عامل روانی شناخته نشده است که باعث بروز اتیسم در کودکان شود.

روشهای تشخیص   :
علائم و نشانه های اُتیسم ممکن است

در زمان نوزادی بروز کنند و شاید هم این اتفاق نیافتد

 ولی نشانه های این بیماری حتماً بین 24 ماهگی

 الی 6 سالگی خود را نشان خواهند داد .

 یک دکتر متخصص بایستی یک سری سئوالات

 مشخص و دقیقی در رابطه با چگونگی رشد

 جسمی و ذهنی کودک تهیه کرده و جواب آنها

 را از طریق والدین و مشاهدات دقیق بدست آورد .

 انجمن ملی پرورش و سلامت کودکان در آمریکا این پنج سئوال اولیه

 را برای یک معاینه از کودک اُتیستیک تهیه کرده است :

1-آیا کودک شما تا قبل از 12 ماهگی صدا سازی و نجوا داشته است ? 

2-آیا کودک شما تا قبل از 16 ماهگی از کلمات تنها استفاده کرده است ؟

4-آیا کودک تا قبل از 24 ماهگی از ترکیب دو کلمه استفاده کرده است ؟

5-آیا کودک هیچ کدام از مهارتهای کلامی و اجتماعی خود را از دست داده است ؟

در صورت جواب منفی به چهار سئوال اول و جواب مثبت

 به سئوال آخر احتمال وجود اُتیسم در کودک داده می شود .  

البته باز هم یادآور می شویم که برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی های

 بسیار دقیق و جامعی می باشد که باید توسط افراد متخصص و آگاه صورت بگیرد .

برای یک بررسی دقیق و کامل یک کودک مظنون به اُتیسم بایستی توسط

متخصص اطفال ، روانشناس ، مشاور آموزش و یاد گیری کودکان ، متخصص اعصاب

، متخصص گفتار درمانی و سایر متخصصین در زمینه اُتیسم معاینه شود .